foto's staan online

Vanochtend om 6.30 u teruggekomen na een relaxte reis. Ik had maar liefst 3 stoelen voor mezelf dus ik heb lekker kunnen slapen.

Ik heb even een snelle selectie gemaakt van de foto's.

Je kunt ze hier bekijken:

http://gallery.me.com/visagiemarjon#100015

Last stop : Kuala Lumpur

Gisteren in KL aangekomen. Even alle vermoeidheid laten verdwijnen met een traditionele Maleisische massage in de spa hier. Daar knapt een mens van op. Daarna een restaurantje gezocht. Een fantastische Indiër ontdekt waar ik voor 12 RM( 3 euro) gegeten en gedronken heb.

Vandaag een drukke dag gehad. Heb me vooral geconcentreerd op het bezoeken van de foodmarkets in KL. Ben vanochtend naar Chowkit market geweest. Het is een van de grootste dagmarkten voor vers voedsel hier in de stad. Daarna naar Little India waar je werkelijk prachtige sari's kunt vinden en ook heel veel lekker eten op straat.

Vanmiddag naar een van de shoppingmalls ( Lot 10) in de Golden Triangle geweest. Allemaal designerstuff. Niks gekocht :)

Heb hier de Starbucks ontdekt en voor het eerst deze vakantie koffie gedronken. ( overal was alleen maar Nescafé..bah) Heerlijk!

Daarna naar Chinatown gegaan waar je letterlijk doodgegooid wordt met fake-designerstuff. Het is daar echt een drukte van jewelste en iedereen doet vreselijk z'n best om z'n handel aan te smeren. Niet mijn ding. Ben een van de zijstraatjes ingedoken en heb plaatsgenomen aan een tafeltje bij een Chinees eetstandje. Heerlijke Pekingeend gegeten voor nog een 5 euro.

Ik moest even zoeken naar de tempels omdat die vaak verscholen liggen tussen de winkels.

Ik heb een paar Boedhistische tempels bezocht. Voor de tempels kun je overal bloemenslingers kopen om te offeren. Heel erg mooi gemaakt. Helaas niet houdbaar anders zou ik er dolgraag een paar mee willen nemen naar Nederland. Morgen nog een dag in KL en dan sávonds terugvliegen naar Schiphol. Hoop daar maandagochtend aan te komen. Thuis probeer ik de foto's die ik gemaakt heb online te zetten zodat jullie en sprankje mee kunnen pikken van mijn fantastische reis.

Groetjes,

Marjon

30 juni t/m 2 juli jungletrip

De dagen in de jungle waren onbeschrijfelijk. Wat een ervaring om zo dicht bij de natuur te staan. Ik heb ontzettend veel geleerd van mijn gids over de jungle. Ik ben zowel tevoet als met de boot door de jungle getrokken. Met de boot kun je soms nog dichter bij de dieren komen dan tevoet.

Ik heb zo veel gezien en meegemaakt dat ik het niet allemaal op kan schrijven. Jullie horen de verhalen wel persoonlijk van mij. Ook in de lodge waar ik verbleef was het een aangenaam vertoeven. Het personeel was supervriendelijk en ik had een leuke houten lodge met uitzicht op de Kinabatangan rivier. s'Nachts hoor je allerlei geluiden van dieren die op je dak zitten of dingen op je dak gooien. En gecko's en lizzards die herrie maken. Of schreeuwende apen. Ik vond het prachtig. De 2e dag was ik de enige gast op de lodge en ik kreeg daardoor de kans om uitgebreid te praten met het personeel. Heb zelfs een rondleiding in de keuken gekregen( gasten mogen daar nooit komen). Veel over eten gepraat en de lievelingsrecepten van de kok gekregen ( chicken -lemongrass). De jungletrip was écht een superervaring.

30 juni

Om 8 uur sóchtends stond mijn gids voor de komende dagen te wachten bij het hotel. Jerry, een Maleisische man van 54. Jerry lult aan een stuk door in engels met een zwaar Maleisisch accent. Concentreren dus :). Maar hij weet werkelijk alles. Het blijkt dat er geen andere toeristen zijn die mee de jungle in gaan dus ik krijg een private guided tour.
Eerst gaan we naar Sepilok waar het Oerangutang rehabilitation center zit. Het ziet er toeristisch uit. Het lijkt wel of je de Beekse Bergen binnen komt rijden. Na een mooie introductievideo mag je door naar het feedpoint. Daar krijgen de apen op een platform, 30 meter van het publiek af< te eten van hun verzorgers. Er was een oerang oetang met een kleintje van 25 dagen oud. Heel aandoenlijk om te zien hoe ze dat kleintje koesterde.
Er wordt hier heel mooi werk gedaan door de verzorgers. De apen komen vaak als wees hier binnen en worden in 3 tot 4 jaar klaargestoomd om weer in de vrije natuur te leven en zelf in al hun behoeften te kunnen voorzien.
Maar wat ik al zei: het heeft iets van een pretpark waar je aapjes kunt kijken.

Na coca-cola en een sanitaire stop de rit voortgezet naar de Gomantongcave.
De grot bevindt zich geheel bovengronds. Na een wandeling over een zeer krakkemikkig houten bruggetje van 1 km lang kom je bij de grot. Je ruikt de amoniak al op grote afstand.
In de grot heb je een glibberige plank waar je op kunt lopen en een reling om je aan vast te houden. Beiden helemaal onder de guano ( vleermuizenpoep) en hele grote kakkerlakken. Toch maar liever met losse handen lopen.De lichtval in de grot is werelijk prachtig. En het barst er van de vleermuizen. Vandaar het guanooverschot. Boven in de grot zie je de komvormige nestjes van de Salanganen. Deze nestjes worden gemaakt van speeksel en mos. De nestjes worden 3 keer per jaar geoogst. Daar is een ingenieus systeem voor ontwikkeld van bamboe en touw dat tussen de grotwanden geklemd word. Levensgevaarlijk werk om daar in te klimmen en de nestjes te verzamelen. Maar de nestjes zijn nou eenmaal erg in trek bij de Chinezen die er soep van maken. De soep staat bekend om z'n medicinale werking ( astma, huidproblemen). Eén kopje soep kost al gauw 40 RM. Een gouden handel zoals je begrijpt.

28, 29 juni

Vooral ziek geweest. Voedselvergiftiging opgelopen. Hoge koorts, diarree en hoofdpijn. Was even bang voor malaria maar dat heeft een langere incubatietijd. En er zit hier geen malaria zegt men.
Met dank aan buddy en huisarts Patrick heb ik de juiste medicijnen gekregen en werd er goed voor me gezorgd.
Zo slap als een dweil dus mijn reis naar Sandakan voortgezet. ( boot, bus, vliegtuig, auto)
Daar aangekomen mocht ik in de prachtige luze hotel deelnemen aan het diner.
Ik heb t gehouden bij een kopje rijst en een hardgekookt eitje. Dat smaakte verrukkelijk!

28 juni, laatste duikdag

Vandaag laatste dag gedoken. Half 5 opgestaan op op tijd met de boot te kunnen vertrekken. Ik had aan alle 8 duikers gisteravond gevraagd of ze het OK vonden om een kwartier eerder dan gepland te vertrekken zodat we de eerste duikers op Sipadan zouden zijn die dag. De enige kans om de Bumphead Parrotfish in grote getale slapend an te treffen. En inderdaad waren we als eerste op Sipadan maar helaas lag de administration officer nog in z'n bed te meuren en moesten we dus wachten. Eddy, de duikgids voor vandaag, heeft hem uit z'n bed moeten halen. En je begrijpt het al : geen slapende bumpheads gezien.
Maar al met al hebben de duiken van vandaag alles goed gemaakt. Grote tonijnen, ontelbare schildpadden, enorme scholen barracuda's ( waar ik dwars doorheen gezwommen ben), kreeften en heel veel haaien: blacktips, whitetips en greysharks.
Moe maar voldaan teruggekerd naar Mabulisland. Duikspullen uitgewassen en te drogen gehangen. Drogen gaat in dit vochtige klimaat erg langzaam maar in de felle zon wil zo'n zwart pak wel drogen.
Daarna het dorp in gegaan. Eigenlijk wilde ik graag een neptunesschelp kopen bij een local maar het is helaas hartstikke verboden om dat in te voeren in Nederland. Verder lekker wat foto's gemaakt. Vooral de kinderen vinden het erg leuk om gefotografeerd te worden en als ze de foto terug zijn op het display van de camera zijn ze helemaal blij. Het barst hier werkelijk van de kinderen. Volgens mij doen ze hier nog niet aan geboortepreventie. Het lijkt erop dat 70% van de populatie jonger is dan 8 jaar en het is maar een heel klein eilandje, je loopt het rond in een half uur. Het eilandje zal in dit tempo zo overbevolkt raken. Ze wonen met de hele familie in houten huizen op palen ( longhouses). Je ziet bijna geen oudere mensen en als ze er al zijn dan zitten ze binnen met de kinderen en kleinkinderen. De meesten leven hier van de visvangst of als ze het minder slecht getroffen hebben dan werken ze op eén van de resorts hier. Afval wordt in zee gedumpt. En er is een riool dat rechtstreeks in zee uit komt. Nee, na een duik precies in de vloedlijn naar boven komen is geen feesthier. Rond MAbul en Kapalai wordt er aan dynamite fishing gedaan door de Philipinos. Niet echt klimaat neutraal. Kwestie van leef vandaag en denk vooral niet aan de toekomst.
Tja, zo'n vakantiebestemming heeft helaas ook z'n negatieve kanten.